Maandag kwamen we met vijftien vrouwen in blote b0rsten samen in een kerk in Haarlem, om te staan voor de vrijheid van vrouwen. Ik heb er eerder over geschreven, maar het blijft me bezighouden. Ik heb vrijheid hoog in het vaandel staan en voel een sterke drive om mensen – vooral vrouwen – meer in contact te brengen met hun lijf, ze liefdevol naar zichzelf te laten kijken, en hun vrouwelijkheid te ontdekken en te vieren. De wereld waarin we leven is nog steeds sterk door de ‘mannen-bril’ gekleurd (de male gaze), wat er vaak voor zorgt dat we onszelf anders zien dan we werkelijk zijn.
Lang geleden ben ik mijn eigen reis begonnen om meer in mijn zachte vrouwelijke energie te komen, en het maken van de v*lva-afdrukken komt voort uit die zoektocht. Toch ben ik soms in verwarring, want het onderwerp is gevoelig en het is moeilijk om ermee naar buiten te treden. Het voelt als een dun lijntje. Mijn intenties zijn integer en kwetsbaar, maar hoe komt het over? Soms wordt mijn werk zelfs als p0rnografisch bestempeld, terwijl dat absoluut niet mijn bedoeling is.
Daarnaast voel ik me soms ook onzeker over hoe ik mijn boodschap de wereld in moet brengen. Ik wil graag met zachte, vrouwelijke kracht en in volledige liefde mijn boodschap delen. Ik hoef niet per se de barricade op – dat zou juist tegen mijn eigen visie op het vrouwelijke in gaan. Het is juist die zachte, uitnodigende energie die ik wil uitstralen.
Mijn post over de b0rsten in de kerk werd drie keer verwijderd door Instagram, en dat frustreerde me. Het maakte me ook verward. Daarom had ik even tijd nodig om mezelf terug te brengen naar mijn eigen basis, mijn eigen sfeer, die de fundering vormt voor dit werk.
Nu het stof weer een beetje is neergedaald, ontving ik vandaag dit kaartje van mijn buurvrouw. Ze wilde me aanmoedigen in dit baanbrekende (haar woorden) werk. Dat raakt me diep. Het is juist die verbinding en steun die we nodig hebben op dit pad van liefde en vrouwelijke kracht.”