Eros en Thanatos – Over liefde, dood en de kunst van loslaten

Eros en Thanatos zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.
Eros staat voor liefde, levensenergie en scheppingskracht.
Thanatos vertegenwoordigt de dood, het einde, de stilte na de beweging.

In mijn werk als levenskunstenaar beweeg ik voortdurend tussen deze twee krachten.
Ze lijken tegengesteld, maar in werkelijkheid zijn ze onafscheidelijk.
Zonder het besef van onze vergankelijkheid, kunnen we het leven niet ten volle ervaren.
Het ene maakt het andere mogelijk.
De dood leert ons leven.
Het leven leert ons loslaten.

Rouw als beweging van het leven

Op mijn Instagramaccount Pleisterplaats Levenskunst deel ik vooral mijn Thanatos-werk — alles wat te maken heeft met verlies, afscheid en rouw. 

Rouw is zoveel meer dan de dood.
Het is de beweging van het leven zelf.
We rouwen niet alleen om mensen die we verliezen,
maar ook om dromen, plekken, relaties en versies van onszelf die voorbijgaan.

Rouw is het afscheid nemen van wat was,
zodat er ruimte kan ontstaan voor wat komt.

Vormen van afscheid

Afscheid kan zich op talloze manieren manifesteren:

• Het verlies van een dierbare, waarbij alleen herinneringen nog tastbaar blijven.

• Het einde van een vriendschap, waarin woorden ongezegd blijven en verlangens niet worden vervuld.

• Het afsluiten van een hoofdstuk in je werk of persoonlijke ontwikkeling, met een gevoel van leegte of onzekerheid.

• Het verlies van gezondheid, waarin het lichaam zijn vertrouwde kracht verliest en een rouwproces op gang komt.

• Het loslaten van een huis of plek die dierbaar was, waarin herinneringen veranderen van vorm.

Rouw is dus niet enkel de schaduw van de dood.
Het is een universele ervaring van verandering, overgang, transformatie.

De kunst van het loslaten

In mijn atelier onderzoek ik samen met mensen hoe rouw zich in het lichaam, het hart en de ziel laat voelen.
We zoeken een vorm om dat wat onzichtbaar is, tastbaar te maken.

Soms door het verbeelden van schaduwen van verlies,
soms door het herdenken van een tijd die voorbij is,
soms door het transformeren van verdriet tot iets dat schoonheid ademt.

Mijn werk is een zoektocht naar betekenis in het ongrijpbare.
Elke creatie is een poging om een stukje van dat intense menselijke proces vast te leggen —
zodat anderen zich niet alleen voelen in hun eigen ervaring van verlies.

Rouw als bron van groei

Rouw is de schaduw die soms ons licht dooft,
maar ook de grond waarin nieuwe zaden kunnen groeien.

We rouwen niet alleen om het einde van levens,
maar om alle eindes die in ons leven plaatsvinden.

In elk afscheid schuilt een begin.
In elke stilte, de mogelijkheid van nieuw leven.