Eros en Thanatos zijn onlosmakend met elkaar verbonden. Eros is de god van de liefde, de vitaliteit en het leven, terwijl Thanatos de god is van de dood, de afsluiting en de rust. In mijn werk als levenskunstenaar hou ik me bezig met deze twee ogenschijnlijke uitersten, maar zo ver liggen ze niet van elkaar vandaag. Want zonder het besef van onze vergankelijkheid, kunnen we het leven niet in al zijn volle intensiteit ervaren. Het ene maakt het andere mogelijk.
Op het Insta account Pleisterplaats Levenskunst laat ik vooral mijn Thanatos werk zien, alles wat te maken heeft met verlies, afscheid nemen, dood en rouw. Rouw is zoveel meer dan de dood. Het is het afscheid nemen van mensen die we hebben gekend, van situaties die voorbijgaan, van dromen die niet uitkomen. Het is het verlies van een geliefd voorwerp, een relatie, een fase in je leven, of zelfs het verlies van een deel van jezelf dat je niet meer kunt terugvinden.
Afscheid nemen kan zich manifesteren op vele manieren:
- Het verlies van een dierbare, waarbij het lichaam niet meer bij ons is maar de herinneringen voortleven.
- Het einde van een vriendschap, waarbij onuitgesproken woorden en onvervulde verlangens achterblijven.
- Het afsluiten van een hoofdstuk in je carrière of je persoonlijke ontwikkeling, die je een gevoel van leegte of onzekerheid kan geven.
- Het verlies van je gezondheid, waarbij het fysieke lichaam zijn kracht verliest, wat een soort rouwproces in gang zet.
- Het verlies van een huis of een plek die je dierbaar is, waarbij herinneringen verbonden aan de ruimte veranderen en transformeren.
Rouw is niet alleen verbonden aan de dood van een persoon. Het is de ervaring van iets dat voorbij is, een transitie die we moeten ondergaan, het loslaten van wat was, om ruimte te maken voor wat komt. Dit proces van loslaten is vaak pijnlijk, maar het opent de deur naar vernieuwing en groei.
In mijn atelier vind ik het enorm fijn om deze processen met mensen te onderzoeken en een vorm te vinden om gevoelens te verbeelden. Of het nu gaat om het vastleggen van de schaduwen van rouw, het herdenken van een verloren tijd, of het transformeren van het onzichtbare verdriet naar iets tastbaars, mijn werk is een zoektocht naar betekenis in het ongrijpbare. Elke creatie is een poging om een stukje van dat intense menselijke proces vast te leggen en te delen, zodat anderen zich niet alleen voelen in hun eigen ervaring van verlies.
Weet dat we niet alleen rouwen om het einde van levens, maar ook om alle andere eindes die in ons leven plaatsvinden. Rouw is de schaduw die soms ons licht uitzet, maar het is ook de ruimte waarin nieuwe zaden kunnen groeien.